'BOUWVERLOF' DEEL 2

Omdat we elektriciteit willen beginnen voorzien, moeten we dringend op zoek naar geschikt schakelmateriaal voor ons huis. Bovendien zullen we ook al keuzes moeten maken voor de toekomstige verlichting. Het doet wat vreemd aan om in deze fase van de renovatie over afwerking en details te beslissen, al vormt het een leuke afwisseling naast het constructieve werk.

In de eerste plaats gaan we langs bij een installateur die een zelfbouwpakket aanbiedt. Deze firma werkt uitsluitend samen met Niko en gebruikt signaalkabels. We overlopen samen onze plannen en kiezen voor vrij gewone schakelaars en stopcontacten om een startprijs te kunnen bepalen. Mooier schakelmateriaal en een alarminstallatie beschouwen we als optioneel. De offerte die voor ons project wordt gemaakt, valt echter wat tegen. We zitten een stuk boven het vooropgestelde budget en moeten voor die prijs dan nog genoegen nemen met schakelmateriaal dat we niet echt mooi vinden. We vragen ons af of signaalkabels voor ons – naast de meerprijs van de teleruptoren – ook wel een meerwaarde opleveren.

Ten opzichte van de traditionele bedrading kun je aan signaalkabels wel wat voordelen toekennen. Zo moet er minder in muren worden ingeslepen en is deze manier erg flexibel omdat de verbinding tussen de schakelaars en de lichten in de elektriciteitskast wordt gemaakt. Dat betekent dat elke schakelaar in principe een andere functie kan krijgen. Ook is dit systeem geschikt om domotica te integreren.

We zijn echter niet van plan om domotica te gebruiken in onze woning. Er zijn geen rolluiken of zonweringen die automatisch bediend moeten worden en de ‘alles uit’-knop lijkt ons niet veel meer dan een aardigheidje. Daarnaast kun je ook perfect sfeer creëren door manueel enkele lichten te bedienen, de zogenaamde scenario’s zijn voor ons dus ook geen echte meerwaarde. We zijn dan ook eerder geïnteresseerd in schakelmateriaal dat met klassieke bekabeling werkt en informeren ons nog bij enkele speciaalzaken.

Hoewel men ons in zo goed als elke zaak probeert te overtuigen om voor Niko Home Control – domotica dus – te kiezen, blijven we koppig zoeken naar strakke schakelaars die geen signaalkabels nodig hebben. Uiteindelijk gaat het in dat geval om een keuze tussen Niko en BTicino. Deze laatste is overigens het enige merk dat meer dan twee klassieke schakelaars in één afdekplaatje kan verenigen. Bij Niko levert dat dan alleen maar een lange reeks plaatjes en schakelaars op, wat niet zo mooi en strak oogt. Bovendien krijgen we advies en hulp van iemand uit onze familiekring die over voldoende kennis over deze materie beschikt én ervaring heeft met het plaatsen van BTicino.

Na wekenlang wikken en wegen, hakken we de knoop door. We kiezen voor doe-het-zelf klassieke elektriciteit, afgewerkt met livinglight air schakelmateriaal van BTicino. Op alle verdiepingen worden alvast de kabels naar alle schakelpunten en stopcontacten voorzien.

'BOUWVERLOF' DEEL 1

Omdat we in juli en augustus vakantie hebben, kan er flink worden doorgewerkt. De term ‘bouwverlof’ krijgt voor ons dus een nieuwe invulling. We nemen in de eerste plaats de tijd om de indeling van de ruimtes definitief vast te leggen. Over de benedenverdieping moet niet veel worden nagedacht. Het enige pijnpunt daar is de oriëntatie van de wc, waarvan de wanden het bordes van de trap ondersteunen. Op de eerste verdieping worden meer scheidingswanden aangebracht. We verdelen het klaslokaal hier immers in een open structuur, waarbij een vierde als badkamer fungeert, een ander vierde als slaapruimte en de resterende ruimte een lang bureaumeubel met aangrenzende kastenwand bevat. De scheidingswanden worden al voorzien door middel van een houten constructie. We kiezen er echter voor om de wanden slechts 2 meter hoog te maken, om lichtinval te maximaliseren en om de authenticiteit van het klaslokaal te blijven voelen.

De zolderruimte blijkt een grotere uitdaging te zijn. We zullen deze verdieping niet meteen gebruiken omdat de kindjes vooralsnog te klein zijn om er alleen te slapen. Daardoor hebben we ons nog niet te veel zorgen gemaakt over de indeling ervan. Niettemin willen we hier naast een slaapruimte ook een badkamer, wc, een berg- en technische ruimte voorzien. We moeten dus echt wel zicht krijgen op de indeling ervan om sanitair, elektriciteit en ventilatie te plaatsen.

De ruimte zelf is iets meer dan 60m² groot en toch levert het problemen op om al deze functies er netjes in te krijgen. Ten eerste zitten er ontzettend veel ramen in het dak. Aan de voorzijde zijn dat vier dakvlakramen, die niet kunnen worden geopend. Aan de achterzijde komen een grote dakkapel ter hoogte van de trapopening en verder nog twee velux ramen. Ook zit er in de nok van het dak een soort lichtstraat. Aanvankelijk lijkt het erop dat we beide velux ramen in de technische ruimte moeten integreren. We willen er immers zo weinig mogelijk plaats aan opofferen en ook kunnen we zo vermijden dat afvoeren en ventilatiekanalen de zolder doorkruisen en het kostenplaatje van de chape verhogen. Anderzijds vinden we het geen optie om de enige goed bereikbare ramen die we wel kunnen openen in een afgesloten technisch ‘hok’ te verstoppen. Het is een dilemma waar we menig zomeravonden mee doorbrengen. Elke mogelijke oplossing botst op weerstand, nu eens zijn het beperkingen in afmetingen, dan weer te veel plaatsverlies en vaak levert de opstelling problemen op voor de dakafvoeren van de condensatieketel en het ventilatietoestel.
 

Uiteindelijk slagen we er toch in om bijna drie vierden van de zolder open te laten en alle functionele ruimtes te verenigen. We kunnen alle bezwaren wegwerken door het idee van één technische ruimte te laten varen en een opdeling te maken in een ‘ventilatiehok’ en ‘technische ruimte annex berghok’. Nu kunnen de velux ramen het toilet en de wastafel en douche verlichten, worden de dakafvoeren op correcte tussenafstanden geplaatst en houden we nog voldoende ruimte over om een kastenwand te voorzien die de scheiding vormt met het slaapgedeelte. Bovendien blijft er ook flink wat lege ruimte over om te spelen of later voor een zithoek.

We beschouwen deze indeling dan ook al snel als de beste optie en beginnen ook hier de scheidingswanden te plaatsen. We kiezen opnieuw voor een houten constructie die ditmaal wel tot aan het dak reikt om geluidsoverlast te beperken.